به نام خدا

قلعه گرمه را دریابید

در خبرهای شهرستان خور خواندم که اعتبارات بسیار خوبی جهت بازسازی و تعمیر و نگهداری قلعه های جندق و بیاضه اختصاص یافته . خبر خوشحال کننده ای است که میراث فرهنگی تصمیم گرفته میراث باقی مانده از چند هزارسال قبل در شهر جندق و روستای بیاضه را بازسازی کند . فقط یک نکته باقی میماند آیا قلعه گرمه ارزش نگهداری ندارد . شاید در نگاه اول بتوان گفت نه ! ارزش ندارد ! چون ارزشی را که مردم شهر جندق و روستای بیاضه برای قلعه محل خود قائلند مردم روستای گرمه قائل نیستند . چون مردم بیاضه و جندق هر کسی را به قلعه راه نمیدهند اما حتی درب ورودی قلعه گرمه معلوم نیست کجاست . چون خود مردم هیچ همتی برای نگهداری قلعه به خرج نداده اند . اینها همه درست ! اما وظیفه آقایان میراث فرهنگی در این بین چه میشود .

وقتی به خاطر یک قطعه سفال یافت شده در روستای ایراج حتی مردم ایراج را از دخل و تصرف در منطقه ای وسیع ممنوع میکنند آیا قلعه روستای گرمه ارزش ندارد که حداقل محصور گردد و تحت حمایت میراث فرهنگی قرار گیرد .

نقشه قلعه گرمه و بیاضه یکی است البته ظاهرا ابعاد قلعه گرمه کوچکتر است .

آقایان میراث فرهنگی بنا به گفته آقای سید علی آلداوود ( که گرمه ای نیست ) و فردی محقق است در سخرانی نهم فروردین 91 که در هیئت قمر بنی هاشم فرخی ایراد نمودند قدیمی ترین سند مکتوب مربوط به شهرستان خورو بیابانک مربوط به فردی است به نام ابوالعباس جرمقی صاحب دیوان درقرن دوم هجری که لابد میدانید روستای گرمه در مقطعی از تاریخ جرمق نامیده شده است .نمیخواهم بگویم گرمه قدیمی ترین روستای شهرستان است – که اگر بگویم سخنی گزاف نیست – لا اقل یکی از قدیمی ترین مکانهای مسکونی  این شهرستان است . عزیزان بزرگوار میراث فرهنگی کسی انتظار ندارد شما قلعه گرمه را چنان بازسازی کنید که مثل 50 سال قبل شود اما انتظار هست باقیمانده آن را حفظ کنید لااقل این انتظار هست که از تخریب آن به بهانه یافتن اشیای قیمتی جلوگیری کنید .

انتظار هست لا اقل یک تابلو نصب کنید با این عنوان (( این مکان تحت حفاظت میراث فرهنگی است )) . بزرگواران رودخانه بر اثر تغذیه سرشاخه های خود زنده است . اگر سرشاخه ها خشکید مرگ رودخانه فرا رسیده است . روستاها و اماکن تاریخی را دریابید.والسلام

" اسد "

قبرستان شهدا

درفاصه ی بین امامزاده عبدالله تا قبرستان فعلی گرمه محوطه ای است وسیع موسوم به قبرستان شهدا . قبرها همه رو به قبله قرار دارد اطراف  هر قبر سنگ چین شده و بین این سنگ چین ها سنگ های سفید ریخته اند . سنگ های سفید را از فاصله ای حدود 2 کیلومتر از تپه ای به نام (( قله ترشو )) آورده اند .

پیرمردها میگویند مرحوم حاج سید داوود اهل احمد آباد اردکان که حدود 50 سال پیش برای روضه خوانی به روستای گرمه می آمده شبهای جمعه در این محوطه برای مدفونین فاتحه میخوانده و میگفته این ها همگی شهید هستند .

در وقف نامه ای که به جنگ نامه معروف است و کپی آن در اداره اوقاف خور موجود است شرح جنگ امامزاده هایی که به خونخواهی امام رضا علیه السلام و یا برای دیدن او عازم خراسان بوده اند و در منطقه خور و بیابانک با لشکر اعزامی از خراسان جنگیده اند آمده است .

به نقل قول از مرحوم حاج آقا ثقفی روحانی بیاضه ای ، مردم روستای گرمه در مواجهه با امامزاده ها گفته اند (( صدقنا و آمنا )) . شما را تصدیق کردیم و به شما ایمان آوردیم  و امامزاده ها را یاری کرده اند . مدفن شریف امامزاده عبدالله بن سلیمان بن موسی بن جعفر علیه السلام بالای تپه ای با ارتفاع کم واقع و بقیه قبرها زیر پای او قرار دارد .

متاسفانه بر اثر عدم اطلاع ، در اوایل کار بنیاد مسکن زمینهایی در این محوطه به مردم واگذار شد و در پی کنی آثار اموات مشهود بود . هرچه  باشد این قبرستان بخشی از تاریخ منطقه است و حفظ باقیمانده آن لازم .

اینشاءالله متولیان امر توجه خواهند نمود . شاید ناصر خسرو که حدود 1000 سال پیش پس از 43 فرسنگ طی طریق از نایین به گرمه  رسیده و لابد چند روزی برای استراحت و تهیه ساز و برگ سفر جهت عبور از ریگ و کویر در گرمه توقف نموده در این قبرستان فاتحه ای خوانده باشد و آن زمان قطعا آثار قبور آشکارتر و بارزتر بوده است . خداوند به برکت این انفاس مقدس گرمه را از همه بلیات حفظ نماید . آمین.          " اسد "

مردی مقابل پورسینا ایستاد و گفت:ای خردمند به من بگو آیا من هم مانند پدرم در تهی دستی و فقر میمیرم؟پورسینا تبسمی کرد و گفت:اگر خودت نخواهی خیر به آن روی نمیشوی.مرد گفت:گویند هر بار ما آیینه پدران خویشیم و بر آن راه خواهیم بود.پورسینا گفت:پدر من داراری مال و ثروت فراوان بود اما کسی جز مردم شهرمان او را نمیشناخت.حال من ثروت ندارم اما شهرت بسیار دارم.هر یک مسیری جدا را طی کرده ایم.چرا فکر میکنی همیشه باید راه رفته را باز طی کنیم.

مرد نفسی راحت کشید و گفت:همسایه ام چنین گفت،اگر مرا دلداری نمیدادید قالب تهی میکردم.پورسینا خندید و در حالی که از او دور میشد گفت:احتملا ترس را از پدر به ارث برده ای و مرد با خنده میگفت آری آری...

متفکر یگانه کشورمان ارد بزرگ میگوید:گیتی همواره در حال زایش است و پویشی آرام در همه گونه های آن در حال پیدایش است.

این سخن اندیشمند کشورمان نشان میدهد: تکرار تاریخ ممکن نیست.